माझ्या पाउलवाटेवर..

शब्दांचा जीव घेतो ,  तो अहंकार.. तुझ्या माझ्यात मीच आणतो ,  तो अहंकार.. मना विरुद्ध मन मारतो ,  तो अहंकार... अश्रु आणि विवंचनांचा खेळ मांडतो ,  तो अहंकार...   उत्तरान विरुद्ध प्रश्न जाणतो ,  तो अहंकार.. अस्तित्वाचा आरशात तडा पाडतो ,  तो अहंकार... सावली वर आनंदाच्या ,  दुख सांडतो ,  तो अहंकार.. संघर्षात भूतकाळाच्या वर्तमान जळतो ,  तो अहंकार.. सोहळा अंतरांचा नात्यात कोरतो ,  तो अहंकार.. ठेवून तारण पुण्याई ,  गर्व पाळतो ,  तो अहंकार.. उनाड प्रकाशात ,  शिंतोडे अंधाराचे टाकतो ,  तो अहंकार.. गर्दीत आपुलकीच्या एकटाच असतो ,  तो अहंकार... ... ...

परत तेच..   करतो वेगळा विचार ,  कारण परत तेच.. उत्तरे तुझी वेगळी ,  प्रश्न माझे परत तेच.. ओळखीचे दिसणारे ,  पण चेहरे सगळे दुहेरी.. आरश्यात   प्रतिबिंब   माझे ,  अजूनही परत तेच.. ... काळ काढतो पाऊलवाट ,  निखारे परत तेच.. चालत राहिलो माझ्या मार्गी ,  मात्र अंतर परत तेच.. संपेना दुरावा ,  दिसे आठवणींच मृगजळ.. यश   अपय शाची झुंज ,  पदरी परत तेच.. ... रेशांसोबत नियती चा सौंवाद ,  परिणामी परत तेच.. देवा दारीही सोबत तीच सावली ,  निष्कर्षात परत तेच.. क्षण काही विसरलेले ,  अश्रूंची काही कुंपणे..     श्वासाची   शर्यत   तासांशी ,  आयुष परत तेच... ... ......